کمبود یاران مومن و مجاهد همواره یکی از علل عدم جهاد و قیام ائمه بوده و در مورد امام مهدی(عج) نیز چنین است کما اینکه: امام صادق (ع) فرمود: عباد بن کثیر(عابد مکه) به هنگام جوانى با (جدم) على بن الحسین (امام سجاد (ع))در راه مکه مواجه شد و گفت: اى علی بن حسین! جهاد را با مشکلاتش وانهاده‌اى و به حج و عمره بى‌خطر، پرداخته‌اى؟ با آنکه قرآن مجید مى فرماید: «خداوند جان و مال مؤمنان را در برابر بهشت جاودان خریدار است به شرطى که در راه خدا پیکار کنند: بکشند و کشته شوند. بهشت جاودان حقى است که در تورات و انجیل و قرآن براى شهیدان معین شده است، و چه کسى بهتر از خدا به وعده خود وفا خواهد کرد؟ بشارت باد شما را با این سودا و این همان رستگارى بزرگ است».(توبه/112)
امام سجاد (ع) فرمود: «آیه را تمام کن(ادامه آن را بخوان)».
سپس فرمود: «آنان که به سوى حق توبه می‌کنند. خدا را عبادت می کنند و به ستایش او مى‌پردازند، روزها روزه مى‌دارند و شبها در نمازند. به نیکی‌ها امر مى‌کنند و از بدی‌ها نهی مى‌کنند و حدود الهى را نگهبانند. اى رسول گرامى به این مؤمنان بشارت ده که بهشت جاودان در انتظار آنان است».(توبه/113)
چون عباد بصرى از تلاوت این آیه فارغ شد، على بن الحسین (ع) به او فرمود: «إذا رأینا هؤلاء الذین هذه صفتهم. فالجهاد معهم أفضل من الحج؛ هر گاه ما چنین مؤمنانى که قرآن، وصف می‌کند، یافتیم، جهاد همراه ایشان را از حج خانه خدا برتر و بالاتر مى‌شماریم.»